Aan de slag!

Lieve allemaal,

Ondertussen zijn we alweer een maand verder na ons vorige verhaal. Vorige keer schreven we dat Jan tijdelijk in Oeganda was om te wachten op een nieuw zakenvisum. Die heeft hij gekregen en na een week waren we gelukkig weer gezellig met z’n drietjes. Jans werkgever is ondertussen verder gegaan om al het papierwerk voor de aanvraag van ons werk en verblijf vergunning op orde te brengen. Ze zijn hier ondertussen langer mee bezig dan één maand, maar gelukkig kwam het een soort goed uit dat Jan vorige week een cursus had in Rwanda en dus sowieso even het land uit moest. Heeft hij dus daarna gelijk weer een nieuwe visum voor een maand gekregen. Jan houdt het proces goed in de gaten, en als het goed is zijn deze keer alle stappen helemaal goed doorlopen en zijn we binnenkort officieel inwoners van Ethiopië. Wordt vervolgd!

De eerste maand dat we hier waren is Jan natuurlijk gelijk aan het werk gegaan en was Marieke er vooral druk mee om ons hier als gezin thuis te gaan voelen, voor Lisa zorgen en het huis inrichten. Maar al snel merkten we dat het met al het regelwerk helemaal niet handig was om Lisa overal mee naar toe te nemen. Bijvoorbeeld voor het regelen van een Ethiopisch rijbewijs waren in totaal 5 afspraken bij 3 verschillende instanties nodig. Ook voor het zoeken naar werk is het niet zo handig om met Lisa op gesprek te komen.. ;-) Omdat we het wel belangrijk vonden dat we ons hier in Ethiopië allebei thuis gaan voelen en een netwerk kunnen opbouwen, hebben we sinds 1 juni een part-time nanny voor Lisa. Ze heet Dinknesh (Dinke) en heeft bij drie andere buitenlandse gezinnen gewerkt, De laatst 2,5 jaar werkte ze voor een Nederlands gezin die nu weer terug zijn verhuist. Dinke is ontzettend lief en geduldig met Lisa, en als Lisa slaapt doet ze de was en maakt ze nog het huis schoon ook!

Met de hulp van Dinke heeft Marieke eindelijk wat meer haar handen vrij om te solliciteren en met mensen af te spreken. En met succes, want ondertussen heeft ze een baan gevonden als kleuterjuf op de Nederlandse school hier in Addis Ababa. Vanaf 5 september kan ze beginnen voor 3 middagen per week. Een leuke baan, maar wel erg Hollands. We zijn natuurlijk niet voor niets in Ethiopië, en vinden het is ook erg interessant en leuk om met Ethiopische mensen te werken. Daarom is Marieke ook op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk, en is ze via via bij 2 verschillende straatkinderorganisaties terecht gekomen. Bij een organisatie moet ze nog even wachten om te kijken of er echt een opdracht uit voort komt, omdat de directrice nu voor 6 weken op vakantie is. Maar bij de andere organisatie, Sport- The Bridge, is Marieke afgelopen week begonnen. De manager en de coördinator die Marieke hier gesproken heeft waren direct erg geïnteresseerd in haar eerdere werkervaring en wilden graag dat zij voor hen komt werken. Ze hebben drie duidelijke opdrachten omschreven; het geven van workshops en trainingen aan de maatschappelijk werkers, het bekijken en verbeteren van alle rapportage-formulieren voor de straatkinderen, en een vervolg geven aan de beoordelingsgesprekken die vorig jaar met de maatschappelijk werkers zijn gehouden. Genoeg te doen, zeker voor maar twee ochtenden per week. Dinsdag wordt er een vergadering georganiseerd waarin de medewerkers kunnen aangeven waarover ze graag meer zouden willen leren, zodat Marieke daar een training voor kan schrijven.

Jan heeft een drukke maand gehad, want deze maand moesten de plannen voor het project wat hij coördineert worden afgemaakt. Met steun van de Nederlandse regering wil ICCO de komende 5 jaar vrouwen en mensen met een handicap in gebieden waar regelmatig voedseltekort voorkomt helpen. Daarnaast willen ze bijdragen aan het verbeteren van toegang tot zaden en vak training voor kleinschalige gerst en aardappel boeren. Het doel van het project is om deze groepen te helpen mondiger te worden zodat ze hun belang beter kunnen verdedigen bij de lokale overheid en bedrijfsleven. Bij het project zijn verschillende organisaties betrokken en de afgelopen maand had Jan een workshop om de plannen voor het project samen af te stemmen. Aan het eind van de maand kwamen 2 medewerkers van Buitenlandse zaken uit Den Haag zelf polshoogte te nemen en ging Jan samen met hen langs de verschillende doelgroepen van het project om de plannen te bespreken. Gelukkig waren ze goed te spreken over de gemaakte plannen! Naast dit lopende project is het Jan zijn taak om nieuwe projectplannen te ontwikkelen en hier voor financiering te vinden. Dit doet hij namens 7 Nederlandse ontwikkelingsorganisaties (ICCO, Dorcas, Woord & Daad, Edukans, Red een Kind, Tear en Light for the World) die geloven dat zij samen betere projecten kunnen ontwikkelen en meer kansen hebben om grotere fondsen te werven. Fondsen werven gebeurt vaak bij grote instituten zoals de Nederlandse overheid en de EU en dat is een vak apart. Om hier meer over te leren ging Jan tussen alle drukte door deze maand ook nog 4 dagen naar een cursus in Rwanda. Hopelijk lukt het om de theorie de komende tijd om te gaan zetten in de praktijk!  

Naast de druktes met werk was het deze maand ook tijd voor ons eerste bezoek! Jans vader kwam samen met zijn reisgenote Marijke een weekje bij ons langs. Naast genieten van Lisa en lekker veel met haar optrekken, was er ook tijd om een dag een rondleiding door Addis Ababa te doen. Daarnaast zijn we een weekendje weg geweest, voor het eerst in Ethiopië en voor het eerst met Lisa! We zijn naar het Langano meer geweest, ongeveer 5 uur rijden buiten Addis Ababa. Erg leuk om nu ook meer van Ethiopie te kunnen zien dan alleen de grote stad. Wat een grote verschillen! Het platteland is veel meer het ‘Afrika’ zoals wij ons dat herinneren vanuit Oeganda en Malawi. Doordat Addis voor Afrikaanse begrippen zo groot en modern is zou je soms bijna kunnen vergeten dat die armere, minder goed ontwikkelde wereld zo vlakbij is. 

Tot mails/skype/Facebook/What's-app!

Veel liefs van Jan, Marieke en Lisa