Walk to Work

Daar zijn we weer met een verhaal, het is al weer een tijdje geleden dat we jullie van het nieuws in Oeganda op de hoogte hebben gebracht! En dat ondanks dat er genoeg nieuws over Oeganda te melden was de laatste paar maanden. Met ons gaat het prima hier. We zijn echt thuis hier in Kampala, maar dat leven gaat wel al langzaamaan een afrondende fase in. Politiek gezien is het in Oeganda wel wat spannender geworden hier de laatste 2 maanden. Misschien hebben jullie zelfs in Nederland nog iets over protesten in Oeganda meegekregen.

Nadat de verkiezingen in februari overduidelijk waren gewonnen door Museveni, die al sinds 1986 aan de macht is, leek het weer rustig te zijn. De oppositie was boos over het verkiezingsresultaat omdat er overduidelijk was gefraudeerd, maar leek hier verder niets tegen te kunnen doen. De enorme inflatie (14% in maart) was dus een mooie aanleiding voor belangrijkste oppositie kandidaat Besigye om een protest actie te beginnen. Sinds half april roept hij alle Oegandezen op deel te nemen aan de ‘walk to work’ actie. Het is de bedoeling dat iedereen elke maandag en donderdagmorgen lopend naar het werk te gaat om zo duidelijk te maken dat het vanwege de hoge brandstof prijzen voor Oegandezen te duur is om nog met het openbaar vervoer of de auto te reizen. Al vanaf het begin van deze vreedzame protesten wordt er op een niet zo’n vreedzame manier op gereageerd; deze actie lokt volgens de regering onrust uit en daarom is iedereen die meeloopt strafbaar. De politie probeert de wandelaars tegen te houden door Besigye op te pakken, met traangas te spuiten, of, erg modieus, met roze verf te sproeien. Helaas lijkt deze tactiek niet heel goed te werken, door de media aandacht werd de groep demonstranten alleen maar groter. Hoe geweldadiger Besigye werd opgepakt hoe groter de protesten en de onrust de volgende dag waren. De laatste weken is de rust weer enigszins terug gekeerd, Besigye wordt niet meer opgepakt maar op maandag en donderdag ‘gewoon’ tegen gehouden bij zijn huis. Gelukkig is de man creatief en zijn er sinds afgelopen week toeter protesten. Elke dag om 5 uur wordt er herrie gemaakt als protest. Hier kan de politie wat minder tegen beginnen, al maken ze zich nu plotseling druk over geluidsvervuiling. Helaas alleen van toeterende auto’s, want de geluidsvervuiling bij ons naast het huis is nog steeds aanwezig. De dagelijkse kerkdienst van de kerk 50 meter verderop is zo luid dat we ondertussen het vaste deuntje wat ze spelen kunnen dromen. Meer buren hebben hierover geklaagd, maar ja dit geluid is toegestaan want het is ‘vrijheid van godsdienst’. ‘Vrijheid van meningsuiting’ daarentegen is blijkbaar nog niet uitgevonden hier. Het blijft bijzonder om te zien hoe politiek, de politie en het rechtssysteem hier met elkaar verweven zijn.

Ondanks deze demonstratie ‘walken’ wij gewoon dagelijks naar ons ‘work’. De plekken van demonstraties zijn bijna altijd bekent, dus wij worden tot nu toe nog niet opgepakt ;-) Hier in Kyebando gebeurd zowiezo niet veel, dus Jan kan elke ochtend rustig 10 minuten de heuvel op lopen om bij ASOD te beginnen. Zoals we eerder hadden geschreven is de financiële situatie van ASOD nog steeds erg onzeker, maar we hebben de laatst weken verschillende opties onderzocht om de organisatie financieel stabieler te maken. Waarschijnlijk gaat dit betekenen dat de kinderen vanaf volgend jaar in hun thuis gebied gesponsord gaan worden om naar school te gaan. Op de nieuwe manier kunnen de kinderen naar een goedkopere school overdag en bij ouders, familie of verzorgers slapen. Met oogst opbrengsten van het ASOD land en een kleine bijdrage van de ouders/verzorgers kunnen we een flink aantal kinderen naar school krijgen, voor de rest van de kinderen hopen we meer sponsors te vinden! Als het goed is komt aan het einde van deze week de nieuwe site van ASOD online, waarin je filmpjes van kinderen kunt zien. Hopelijk helpt dit ook om meer kinderen te sponsoren. Met de nieuwe strategie hopen we de familie van de kinderen meer betrokken te houden en is ASOD de hoge exploitatie kosten voor de school kwijt. De laatste maand bij ASOD werk ik dus mee om alles zo goed mogelijk te plannen en organizeren. Het word dus nog een spannende tijd!

Lopen naar Mariekes werk in het Mengo Hospital is een beetje te ver, dus Marieke gaat elke ochtend met het één van de duizenden minibusjes die door de stad rijden op zoek naar passagiers. Haar werk op het vroeghulpcentrum is het erg leuk, het nieuwe picto-programma draait inmiddels en bevalt erg goed. Het is leuk om te zien hoe de collega’s het oppakken, en hoe de kinderen de plaatjes en de structuur steeds beter gaan begrijpen. Voor de laatste weken ligt er nog een leuke opdracht voor me: het opzetten en invoeren van een behandelplan- en evaluatie systeem. Hiermee gaat er voor ieder kind aan individuele behandeldoelen gewerkt worden, iets wat niet heel gebruikelijk is in Oeganda, maar nu de vraag van de ergotherapeut zelf is. Dus daar help ik hem graag bij! Dit betekent wel dat het de laatste tijd nog erg druk is, en daarom heb ik besloten me alleen nog te richten op Mengo. Aanstaande dinsdag is dus mijn laatste dag bij FAWE.

Ondertussen hebben we ook een bestemming gevonden voor een groot gedeelte van het geld wat op ons afscheidsfeest gedoneerd is; het asbestdak van het vroeghulpcentrum is vervangen door een mooi nieuw golfplaten dak. We hebben hiervoor ook een grote anonieme donatie via de kerk ontvangen, hartelijk bedankt daarvoor! Zie het resultaat op de foto’s!

Tot zo ver zijn jullie weer op de hoogte van het nieuws uit Oeganda. Wij hebben nog veel zin in de laatste periode op het werk en vinden het jammer dat het eind al in zicht is!